voertuigverzekeringen

Sedert ongeveer een half jaar controleert de Belastingdienst bij de afgifte van wegenbelasting/kentekenplaten niet meer of het betreffende kenteken verzekerd is. "Dat is onze taak niet", zegt men bij deze Dienst. En terecht.

De autoschade assuradeuren zien de bui hangen. Als er geen controle op wordt gehouden acht "men" het verzekeren van het voertuig al snel als onnodig. Gevolg: bij een aanrijding heeft de niet verzekerde veroorzaker (omdat ie het geld er niet voor heeft) al helemaal geen geld om de schade te vergoeden. De assuradeuren kunnen de door hen uit te keren schadevergoeding aan de (casco-schade verzekerde) slachtoffers moeilijk of in het geheel niet verhalen. Dus minder winst voor de assuradeuren. Zij dringen er dus op aan dat er wel wordt gecontroleerd; net als de W.A.-verzekerde voertuigbestuurders die ook met lege handen staan in zulke gevallen. Maar de assuradeuren hebben geen controle-bevoegdheid. Wie dan wel? De politie dan maar?

De politie kermt. Daar hebben we de mankracht niet voor, roepen ze. Is niet waar!. Ze hoeven toch niet de straat op om te controleren?

Met wellicht een kleine wijziging op de wet beveiliging persoonsgegevens (als die al bestaat op ons eiland) kunnen de bestanden van afgegeven kentekenbewijzen en de bestanden van de autoschade assuradeuren toch ter beschikking worden gesteld van de politie? In "real-time"?

Als er dan voor het voertuig A-xxx een kenteken wordt afgegeven, en dat voertuignummer komt niet voor in de bestanden van de assuradeuren (of omgekeerd) is er een "mismatch" welke automatisch door de politie-computer kan worden gesignaleerd. Daarop kan, eveneens automatisch, een proces-verbaal worden gegenereerd, en een boete worden opgelegd van zeg minimaal AWG 500,-. Uit de opbrengst van de boetes kunnen de kosten van deze vorm van controle worden betaald, zomede het salaris van de hooguit 2 gekwalificeerde personen die met de uitvoering worden belast.

Het zal wellicht niet zo simpel zijn uit te voeren als ik het hier weergeef, maar met een beetje medewerking van de betrokken instanties moet het toch kunnen.

prijsverschillen

Hoe komt het dat er zulke grote verschillen zijn in winkelprijs voor identieke producten (zelfde productcode en productiedatum, van dezelfde fabrikant) op Curacao en Aruba? Ik geef twee voorbeelden die mij heden ter ore kwamen. Een Unox runderrookworst van 275 gram kost op Aruba AWG 7,95 en op Curacao ANG 5,95. Een merkloze vestzakagenda, ingebonden en met kunststof omslag kost op Aruba AWG 12,95 en dezelfde agenda kost op Curacao ANG 7,50.
Er zijn veel andere producten afkomstig uit Europa te noemen waarop hetzelfde van toepassing is, zoals koffie, boter en kaas van gerenommeerde fabrikanten, maar het gaat om de idee.

De vraag rijst of de Arubaanse inkopers zulke domoren zijn, of er zulke grote verschillen in kostprijsfactoren zijn welke de winkelprijs beinvloeden (personeelskosten?), of dat de graaizucht in de gehele handelsketen (inclusief accijnzen en belastingen) hier zoveel groter is.

vakbekwaamheid waarheen? waarom?

Sedert enige tijd constateer ik dat er een uittocht gaande is van vakbekwame en productieve mannen en vrouwen. Het lijkt erop dat ze geen toekomst meer zien voor zichzelf en hun familieleden op Aruba. Wat kunnen hiervan de oorzaken zijn? Wel, ik kan er verschillende bedenken.

Zoals stijgende kosten van levensonderhoud, en daarbij sterk achterblijvende salarissen. In plaats van verbetering van positie is men aan het interen op spaargelden.

Het veranderende sociale klimaat is een andere oorzaak. Behalve dat het landsbestuur als enig motto lijkt te hebben "samen voor ons eigen" is ook de maatschappelijke onderlaag waaruit dit bestuur grotendeels is voortgekomen druk doende de onderhuidse xenophobie tot norm te verheffen. Men heeft kennelijk liever met een onbekwame neef of broer te doen die te lui is om het daglicht aan te kijken dan met iemand die binnen de afgesproken tijd een kwalitatief goed product levert en daarvoor ook op tijd betaald wil worden.

Een ook belangrijke oorzaak is dat rechtszekerheid steeds meer opschuift in de richting van rechtsonzekerheid.

Maar verreweg de belangrijkste oorzaak is de groter en groter wordende invloed en afhankelijkheid van het toerisme, wat een omgekeerd evenredige vermindering tot gevolg heeft van het maatschappelijk welzijn. Want vergelijk de huidige situatie eens met de saamhorigheid van 30 jaar geleden waarop ons eiland terecht zo trots was?

zeepbel

Zeepbellen zijn prachtig. Er is geen enkel geestverruimend middel wat je net zulke rijkdom aan kleuren voortovert. Zeepbellen zijn echter geen lang leven beschoren; zij spatten spoedig uiteen. Al het mooie is er dan ineens niet meer. Iedereen weet dat.

Ons eiland heeft ook zo'n mooie zeepbel. We noemen 'm toerisme. Onze zeepbel wordt gekoesterd, en hij wordt met vereende krachten steeds groter geblazen. Hierdoor wordt het vliesje steeds dunner en neemt de spanning op de bel toe, maar worden de kleuren en de glans meer intens.
Velen bezweren dat er nu genoeg lucht in de zeepbel zit, en dat hij zal bezwijken; anderen roepen dat er nog veel meer lucht in geblazen kan worden.

Alle aandacht is dus gericht op onze zeepbel. We verliezen daarbij uit het oog dat onze mooie bel ook veel ongemakken met zich brengt, zoals het inslepen van allerlei humane ziekteverwekkende organismen, sterk verslechterende moraal en sociaal gedrag, materialisme en sociale ongelijkheid, toenemend gebruik van stimulerende - en verdovende middelen, de glitter en de glinster als de normale leefwereld gaan beschouwen, enzovoort.

Straks als eindelijk de bel knapt mogen we de rekeningen betalen. Ze zullen onbetaalbaar blijken. Maar als je er nu al aan denkt kun je niet meer van die mooie glanzende zeepbel genieten.

stropdasjes

Ons warme, Caribische eiland heeft niet echt het klimaat waarin stropdasjes thuishoren. Wat kun je dan wel voor goede redenen hebben om een zo totaal nutteloos appendage voor te hangen anders dan bij plechtigheden als begrafenissen? We zijn toch geen papegaaien die het van mooie veertjes moeten hebben? Als ik daarom een vrijwillige stropdasdrager signaleer krijg ik altijd de indruk dat er iets loos is met de betreffende, en als ik er tijd aan besteed en ik observeer hem gedurende enige tijd word ik vrijwel steeds in mijn mijn eerste indruk bevestigd. In het gunstigste geval betreft het dan iemand die mij iets wil verkopen waar ik geen behoefte aan heb, maar meestal betreft het mannen met mentale tekortkomingen, zoals minderwaardigheid-complexen, gebrek aan zelfrespect, of die ziekelijk narcistisch zijn.
Als ze er ook nog een colbertjasje bij aantrekken is het oppassen geblazen, want dan heb je vaak te doen met politici, of nog erger, mafiosi.
Mijn raad: mijdt zulke mensen zoveel mogelijk; loop er met een boog omheen als het kan, want zulke mensen zijn slechts uit op hun eigen welzijn en belang, en zij hebben er geen enkele moeite mee als dit ten koste van het uwe gaat.

verkeerscontrole

Regelmatig stuurt het Korps Politie Aruba (KPA) zijn broekemannen (m/v) de weg op voor het houden van "verkeerscontroles". Onder leiding van een "senior" met een te dikke buik en/of kont houden de broekemannnen dan het passerend verkeer staande (prachtig ingestudeerd toneelstukje) om te controleren. Controleren op wat? Op de conditie van voertuigen en de goede werking van remmen en verlichting? Nee hoor, daarvoor missen ze de benodigde kennis. Als je dan vraagt wat de bedoeling is van het staande houden wordt er veelal verward gekeken. Zij zijn niet geinstrueerd om vragen te beantwoorden. Zij willen slechts de voertuigdocumenten en/of het rijvaardigheidsbewijs zien. Dat het erg knappe broekemannen zijn blijkt wel uit het feit dat ik meerdere malen heb mogen aanschouwen dat de voertuigdocumenten ondersteboven worden "gelezen". Het lijkt er op dat de broekemannen nog niet klaar zijn voor de praktijk als zij het opleidingsinstituut mogen verlaten, en dat zij op deze wijze worden bijgespijkerd in het optreden als "Agent van Politie". Maar wel ten koste van het humeur van de bestuurders en inzittenden van de staande gehouden voertuigen, welke dit optreden terecht herkennen als verspilling van hun tijd en hun betaalde belastingelden. Wie heeft dit allemaal bedacht? Wel, iemand hogerop in de korpsleiding, die kennelijk wat initiatiefrijker is dan zijn korpsgenoten, maar misschien niet wezenlijk competenter. Aan deze iemand stel ik gaarne mijn vraag: wordt het niet eens tijd zich wederom te concentreren op de intrinsieke taken van het KPA, die er vooral uit bestaan de veiligheid van de burgers van dit land te waarborgen?

ons nationale toupetje

Er speelt zich een heel speciale gedachtengang af in de grijze massa die zich bevindt onder ons nationale toupetje. Een grijze massa welke erop is getraind analytisch te denken, maar dit doet op een zo complexe wijze dat het voor geen sterveling te volgen is, inclusief de beheerder van de massa waarin de gedachtengang zich afspeelt. Somtijds komt er iets van die gedachtengang naar buiten door het orakelen van frasen als: -armen en benen mogen eraf als ik niet de waarheid spreek; -zich schamen voor zijn paspoort (alsof ie daaraan zijn identiteit ontleent); alle ambtenaren testen op eventueel druggebruik (maar niet op kwaliteit en integriteit); enzovoort. Een kennis die werkzaam is in de medische wereld heeft me er wel eens op gewezen dat de houding en het gedrag van het toupetje symptomatisch zijn voor de laatste fase van een niet - of slecht behandelde ernstige SOA, en dat ook de uiterlijke kenmerken van het corpus in die richting wijzen. Ik weet het niet hoor, ik ben geen medicus. Het kan voor mij net zozeer een uiting zijn van endogamie, waarvan de symptomen overeenkomstig kunnen zijn.
Het toupetje heeft al te lang een sleutelpositie in de publieke sfeer en oefent daar met zijn complexe gedachtengang invloed uit op de dagelijkse gang van zaken in het land. Hij geeft opdrachten die niemand begrijpt en geen gezond denkend mens kan of wil uitvoeren, en dus leiden tot onvrede en een groot verloop onder de kwalitatief betere medewerkers. De daardoor ontstane vacatures worden vervolgens vervuld door opportunisten en hielenlikkers, meestal niet gekwalificeerd, en zeker niet geneigd tot hard werken. Daar zijn ze niet voor gekomen, meneer.
De gevolgen zijn voor eenieder die het zien wil duidelijk zichtbaar. Misstanden bij toelatingsprocedures, een supermarket voor alle categorieen van rijbewijzen, roof uit de brandkast en wegtoveren van grote hoeveelheden wit poeder bij de politie, complete auto's die verdwijnen uit het politie-depôt, drug- en telefoonsmokkel in het KIA, noem maar op. Bij aanwijzing zijn reeds een aantal taken aan de competentie van toupetje onttrokken, zoals Kustwacht en DIMAS, maar hij heeft nog niet de eer aan zichzelf gehouden. Hij blijft zelfs langer zitten dan hij zelf had aangekondigd, want hij heeft z'n karwei nog niet afgemaakt. Wat is zijn karwei dan wel geweest tot dusver? Eh... Tja...

patronage

Patronage en corruptie zijn benamingen voor begrippen die sterk zijn verweven met het dagelijkse leven in onze eilandstaat. Eenieder die zijn ogen en oren openhoudt zal het beamen. Het onderscheid tussen de twee begrippen is echter niet altijd eenvoudig te maken want het een ligt dikwijls in het verlengde van het ander. Om dit onderscheid voor mezelf helderder te visualiseren ben ik op het internet te rade gegaan, en kwam terecht op dit artikel van The Canadian Encyclopedia http://www.thecanadianencyclopedia.com/index.cfm?PgNm=TCE&Params=A1ARTA0006140 , waarvan het onderstaande een aangepaste en gedeeltelijke vertaling is.

Politieke patronage is het verlenen van gunsten of beloningen zoals openbare ambten, baantjes, contracten, subsidies, prestige of andere voordelen door een patroon (minister of andere politieke hotemetoot) jegens een begunstigde (belanghebber). Ter compensatie zorgt de belanghebber ervoor dat het belang van de patroon gediend wordt, zoals stemmen voor de partij of het voeren van politieke campagne van/voor de patroon. De verhoudingen tussen de patroon en de belanghebber zijn typisch ongelijkwaardig, selectief en willekeurig; de patroon verleent in het algemeen geen gunsten aan alle mogelijke belanghebbenden maar verdeelt ze over enkelen. De begunstigde kan direct contact hebben met de patroon die de toewijzing van beloningen controleert. Bijvoorbeeld kan een minister de campagneleiders benoemen als medewerkers in zijn bureau (coordinatoren), maar de minister en de belanghebber kunnen ook hun zaakjes indirect regelen via bemiddelaars. Of het contact rechtstreeks is of indirect maakt niet uit; de patroon-begunstigde relatie is gebaseerd op uitruilen van goederen en/of diensten van diverse aard en omvang. Baantjes of ander materieel profijt worden typisch verleend tegen politieke loyaliteit en steun.

Patronage wordt dikwijls verdedigd met het argument dat het het verlenen van contracten, subsidies enz. en het aanstellen in functies minder duur maakt voor het land, omdat er een groot deel van de excessieve bureaucratie mee kan worden omzeild. Wat het in feite echter doet is het creeren van ongelijke kansen, wat de motivatie van alle niet begunstigden om naar vermogen te participeren in de maatschappij zeer sterk negatief beinvloedt.

Anders dan patronage (wat laakbaar is), is corruptie immer onrechtmatig, want het verleent een individu, een bedrijf of een groep voordeel ten koste van het openbaar belang (zoals gerommel met contractverlening, toewijzing van vergunningen of bouwterreinen); ofwel corruptie benadeelt rechtstreeks of indirect de gehele bevolking.

U mag zelf bepalen waar uw belang ligt bij het maken van keuzen op dit terrein, maar het lijkt nuttig vooraf de gevolgen op termijn te calculeren.

Belastingdienst Contactinformatie

Contactinformatie

Directie der Belastingen
Gutenbergstraat 6 - Oranjestad

Tel: 583 3512

Fax: 583 3407

E-mail: directie@siad.aw


Inspectie der Invoerrechten en Accijnzen (Douane)
L.G.. Smith Boulevard 84-88 - Oranjestad

Tel: 582 1800

Fax: 583 7164

E-mail: douane@siad.aw


Servicio di Impuesto (Belastingkantoor)
Paardenbaaistraat 11 - Oranjestad

Tel: 583 1800

Fax: 583 5461

E-Mail: info@siad.aw

De bovenstaande schermpagina heb ik overgenomen van de website van de Belastingdienst http://www.siad.aw/.

Als ik de e-mailadressen op deze pagina gebruik voor het verkrijgen van informatie, of voor het maken van een afspraak met anderszins onbereikbare ambtenaren, kan ik ten eerste de boodschap niet opslaan op de eigen computer (of ik snap niet hoe dit werkt?), en ten tweede krijg ik er nimmer enige reactie op. En ik verzeker u dat ik het herhaaldelijk heb geprobeerd. Want ik moet nog (negatieve) aanslagen inkomstenbelasting enzo ontvangen over 2004, 2005 en 2006.
Is er iemand die ooit antwoord heeft gekregen op boodschappen op deze e-mailadressen, en zo ja, is die iemand bereid het geheim van zijn succes met mij te delen?

Kippe*nesten

Kippenesten of kippennesten? Ik weet het niet Ik ben nog van 3 spellingswijzigingen geleden en door mijn toenmalige lagere school onderwijzers geprogrammeerd. En ik ben er uiteindelijk niet voor de broodwinning van de woordenboeken - en schoolboekenschrijvers. Als ik moet zoeken op het internet maak ik er kippe*nesten van en dan kom ik meestal wel waar ik moet zijn. Voor het overige is de betekenis van het woord wel duidelijk.
De kippenesten waar ik het hier over heb zijn de gaten in het wegdek van de dagelijkse route naar mijn werkplek. Na elke regenbui worden ze groter, en het regent nogal de laatste maanden. Om het voertuig heel te houden probeer ik zoveel mogelijk de gaten te omzeilen, en voor die manoeuvres is meestal de volle wegbreedte benodigd. Het nare is dat dit ook geldt voor alle medeweggebruikers. Omdat mijn dagtaak vroeg begint geschiedt het manoeuvreren bovendien in het donker. En de weg is niet verlicht. En adequate voertuigverlichting van de medeweggebruikers heeft ook niet de hoogste prioriteit. Tel daarbij op de loslopende honden, geiten en dronkemannen op weg naar huis en je hebt een redelijk beeld van mijn stuurmansbekwaamheden. Tot dusver heb ik het zonder grote schade overleefd, maar dit biedt geen garanties voor de toekomst. Verbetering is vooralsnog niet in zicht. Want goede wegen kosten geld. Geld dat er niet is want de nationale begroting voor dit jaar vertoont meer - en grotere - gaten dan het wegdek. Maar laat ik optimist blijven. Uiteindelijk heeft alles een functie, dus ook die kippenesten. De tijd zal het uitwijzen.

bier

Op Aruba is volop bier te koop. Het is wel duur, maar het is er gelukkig. Er is keuze uit tarwebier, rijstebier, gerstebier en mengsels daarvan waarin ook nog een flinke portie mais is verwerkt. Sommige zijn lekker, andere zijn vergelijkbaar met ingepakt wijwater. En de prijs is meer gebonden aan het merk dan aan de kwaliteit en de smaak van het bier. Zoals dat bouwvakkerspils uit Zoeterwoude bijvoorbeeld, dat hier wordt verkocht als premiumbier, en dat mij bij meer dan twee glazen immer een kloppende hoofdpijn bezorgt, of dat biertje van het vasteland, waarbij je je steeds afvraagt wat je nu eigenlijk drinkt. En dan de verpakking in baby-porties, die meer is afgestemd op winst voor de HoReCa dan op dorstlessen. Aan het einde van de vorige eeuw werd er een kleine brouwerij gesticht in Santa Cruz, Rubano geheten, die een lekker vol en zwaar bier brouwde, maar dat in veel te kleine flessen stopte (18 cl) waar behalve bij de HoReCa geen afzet voor was te vinden en dus wegens te geringe omzet moest sluiten. De aan het begin van deze eeuw gestichte brouwerij in Balashi, dreigde dezelfde fout te maken, maar heeft tijdig ingezien dat er een alternatief moest zijn voor een groot publiek, d.w.z. normale porties. Ze brouwen een lekker bier dat vergelijkbaar is met Grolsch, dat een goede prijs/kwaliteitverhouding heeft naar Arubaanse maatstaven, en een vrij hoge omzetsnelheid zodat het niet te lang in de winkelschappen staat. Voor de promotie van het bier worden op vrijdag in de naast de brouwerij gelegen "Balashi Garden" familieavonden met muziek en snacks georganiseerd, waar het bier van de tap wordt geserveerd tegen gereduceerde prijs. Het is er doorgaans erg gezellig na zonsondergang. Mijn vrouw wil er graag naar toe, en dat is de beste aanbeveling die ik kan geven.

valse diploma's

Met enige regelmaat doen in mijn kringetje verhalen de ronde dat een aantal thans in functie zijnde "hoogwaardigheids bekleders", en hun voorgangers in het verleden, over diploma's en getuigschriften beschikken waarvoor zij nimmer de opleiding hebben volbracht of de vereiste vakkennis hebben verworven. Onder hen zouden nep-artsen, nep-doctorandussen en nep-ingenieurs zijn. Mensen met "net-echt" documenten dus, die op grond daarvan functies bekle(ed)den bij het bedrijfsleven en de overheid waarvoor zij eigenlijk niet in aanmerking zouden komen. En waar zij dus door gebrek aan "echte" vakkennis de oorzaak kunnen zijn van flinke schadeposten. Wel, het lijkt mij in het tijdperk van de copy-paste programma's en - machines waarin we heden leven niet echt onwaarschijnlijk dat het voorkomt.
Maar wat te denken van degenen die wel over echte documenten beschikken in een bepaald vakgebied en op grond daarvan posities bekleden in disciplines waar zij totaal geen kaas van hebben gegeten. Mensen dus die besluiten nemen waarvan zij geenszins de gevolgen kunnen overzien. Het gebeurt regelmatig, en het is voor iedereen waar te nemen dat het niet goed gaat.
Mijn kringetje zwijgt daar meestal over, omdat het niet in het eigen belang is dit aan te kaarten.
En dat maakt mij pas echt ongerust.

Kerntakenanalyse

De Arubaanse overheid is te groot en te zwaar ingericht voor de financiele draagkracht van de bevolking. En de kwaliteit van de overheidsdienstverlening is er sedert de invoering van de "Status Aparte" bepaald niet op vooruit gegaan. Deels is dit te wijten aan een op patronage gebaseerd aanstellings- en benoemingsbeleid voor overheidspersoneel, deels is het simpelweg het gevolg van schaarste aan talent en aan goed opgeleide mensen die bereid zijn voor een bepaald niet aantrekkelijk salaris in overheidsdienst te treden. Eigenlijk is de overheid zozeer gedegenereerd dat het zo niet verder kan.
Daarom heeft in 2001 (!) iemand besloten dat er toch maar eens een analyse dient te worden gemaakt van wat nu eigenlijk de kerntaken van de overheid zijn. Maar ja, hoe doe je zoiets, en aan wie kan je de schuld geven als de uitkomsten van de analyse zeer pijnlijk blijken te zijn. Hoe dan ook, aan het begin van het jaar 2007 werd er een aanbesteding gehouden voor het doen uitvoeren van een kerntakenanalyse en werd de opdracht verleend aan het accountantsbureau KPMG. KPMG?? Hebben die de vakkundigheid en specialistische kennis in huis voor dit werk?
Nee, waarschijnlijk niet, maar ze hebben wel contacten met onderaannemers die wel eens iets op dit gebied hebben gedaan voor bedrijven en kleine gemeenten. BSC in Leusden was op dat moment kennelijk het bedrijf met de grootste werkhonger. Hoe dan ook, er werd een planning opgesteld en gepresenteerd aan de belanghebbenden. Volgens deze plannen zou in juli 2007 het resultaat van de analyse worden voorgelegd aan de politiek verantwoordelijken, en dezen zouden het presenteren aan de volksvertegenwoordiging (de Staten) om er het te voeren beleid ten aanzien van de herinrichting van de overheid in de komende jaren mee te kunnen bepalen.
Wel, we leven nu in februari 2008, en voor zover dezerzijds bekend is er nog geen resultaat gepresenteerd aan wie dan ook betreffend de kerntakenanalyse. Wat nu te concluderen? Is er resultaat? Is het resultaat te pijnlijk om te presenteren? Of wacht men op betaling alvorens het resultaat uit handen te geven?
Degenen om wie het gaat, al die overheidswerknemers die in de lucht hangen, willen nu wel eens weten hoe de zaken ervoor staan. Uiteindelijk moeten ook zij hun toekomst inrichten nietwaar?

Zestig procent verlaat onderwijs zonder voltooide opleiding

Onlangs heb ik uit de locale pers vernomen dat op Aruba bijna 60 % van de alumni het onderwijs verlaat zonder de (beroeps)opleiding te hebben voltooid. Niet werd vermeld of deze "drop-outs" later alsnog een opleiding afronden in het tweede-kans onderwijs. Dit is toch wel een feit om, het achterhoofd krabbend, even bij stil te staan. Hoe komt dat eigenlijk? Is het aanbod van onderwijs zo beroerd of is het de (mede) door een overmaat aan pastechi en cola veroorzaakte lethargie van de alumni zelf die als oorzaak moet worden aangewezen? Of is het een gebrek aan stimulans en noodzakelijk geld van de zijde van het thuisfront? Ik kan er slechts naar raden.
Maar ik maak me wel bezorgd over de toekomst van deze mensen. Op een bepaald moment zullen zij een gezin willen vormen en zelf ouders worden. En dan moet er voldoende inkomen zijn om alle daarmee gemoeide kosten te dekken. Een gezin bestaande uit twee ongeschoolde ouders kan slechts twee maal het minimum-inkomen inbrengen (als ze tenminste geen ambtenaar, statenlid of minister worden, want daar is kennelijk nog steeds geen geldige opleiding voor vereist), en dat is thans niet meer toereikend voor een behoorlijk bestaansniveau.
Naar mijn gevoel is dit een situatie die niet meer aan de overheid kan worden overgelaten. Wij allen, weldenkende inwoners van dit land, zullen daarom de schouders eronder moet zetten om op zeer korte termijn verbeteringen te forceren.

Jaar van de Cultuur

Aruba beleeft in 2008 het Jaar van de Cultuur. Wat mag ik me daarbij voorstellen? Wat is eigenlijk cultuur? Cultuur is een begrip toch? Iedereen weet wat je ermee bedoelt totdat je vraagt expliciet aan te geven wat het dan wel, dan wel niet is. Er zijn talloze definities in omloop, niet een is sluitend. De "Dikke Van Dale" noemt verschillende betekenissen zoals: 0.1-het verbouwen van gewassen; 0.2-beschaving of civilisatie; en nog een aantal andere betekenissen die alle met het verbouwen van voedings- of gebruiksgewassen samenhangen. Men geeft aan wat een cultuurbarbaar is (iemand die geen gevoel voor cultuur heeft) en wat een cultuurdrager is (persoon of zaak die een belangrijke bijdrage levert aan de cultuur). Op Aruba neemt men cultuur uiterst serieus. Er was eerder een Ïnstituto di Cultura (ICA) dat in 2007 werd opgeheven om plaats te maken voor een "Directie Cultuur". Een en ander ging gepaard met een hoop heisa (koppensnellerij) en benoeming van nieuwe personen in belangrijke functies, personen voornamelijk uit de voorraad die gemelijk wordt bestempeld als F&F. En het heeft vooral nog weer een niet begrote hoop geld gekost. Maar dit jaar zien we daarvan de resultaten. "Festival di Dande", Carnaval (!), Dera Gai en andere dronkemansfeestjes kunnen rekenen op officiele promotie, net als "chuculati pinda" en "sopi be chikito".
En natuurlijk niet te vergeten de voorgenomen bouw van de Plaza Cultural. D.w.z. als de strijdbijlen hieromtrent kunnen worden begraven. Enfin, we zullen aan het einde van dit jaar zien wat het allemaal heeft opgeleverd.
Eigenlijk voel ik me nu al een beetje een cultuurpessimist.

Goudmijntje

Wie had ooit kunnen voorzien dat de verdwijning nu enkele jaren geleden van een Amerikaanse vrouw op Aruba zoveel publiciteit zou opleveren? Hoeveel commentatoren in kranten, weekbladen, radio- en televisieprogramma's hebben hun vorstelijk betaalde "wijsheden" over dit onderwerp verkondigd? Hoeveel Jossy Mansurs, Dr.Phils, Renee Gielens, Greta van Susterens en nog talloze andere orakels hebben hoeveel burgers in Aruba en daarbuiten van het werk gehouden met hun kant noch wal rakende geleuter? Hoeveel directe en indirecte schade hebben zij daarmee aangericht aan personen en aan de maatschappij? Dit terwijl geen enkele van deze orakels iets zinnigs heeft kunnen bijdragen dat leidt tot de ontknoping van deze, voor alle betrokkenen, vervelende gebeurtenis. En nu zal een gederailleerde figuur als de uiterst publiciteitgeile PRdV tesamen met zijn opdrachtgevers van de commerciele omroep in Nederland het nog eens dunnetjes overdoen? En zijn wij met z'n allen zo dom dat we daaraan opnieuw onze aandacht schenken? Nee toch! Er is door al die leuteraars voldoende goud gemijnd ten koste van Aruba.
Laten we onze aandacht nu vooral richten op het leefbaar en betaalbaar houden van ons eiland voor iedereen, ondanks de sterk dalende waarde van de US$ waar onze florin helaas aan gekoppeld is, en ondanks de geldzucht van onze overheid.