11 augustus, 2009

de balans opmaken

Nu de eerste decade van het nieuwe millennium er bijna opzit wordt het tijd de balans op te maken en de vooruitgang te beschouwen die is geboekt in het centrum van de wereld dat Aruba heet. Wel, er zijn resultaten hoor. We hebben in het politieke circus elke dag ruzie gemaakt; eindeloze ruzies tussen rivaliserende partijen, en ook binnen de partijen onderling. En het heeft niks opgelost. We hebben nog immer geen leerplichtwet, nog immer geen behoorlijke natuur- en milieuwetgeving, we kruipen nog immer met een behoorlijke slok op (dus straalbezopen) achter het stuur, het aantal dakloze harddrug-verslaafden is groter dan ooit, en dagelijks raakt een groter deel van de nog werkzame bevolking gedemoraliseerd door banenverlies en vastlopen in onbetaalbare schulden.
De overheidsdiensten zijn volgeladen met non-valeurs en baantjesgasten die geplaatst zijn in ambten en functies waarvoor zij qua opleiding en ervaring, capaciteiten, interesse en werklust absoluut ongeschikt zijn, en waardoor een groot deel van het overheidsapparaat niet meer naar behoren kan functioneren. De kwaliteit en het niveau van het onderwijs is in alle geledingen zodanig gedegenereerd dat je jankt van de schrik als je ziet wat de scholen met drie tot vier jaar vertraging als "geslaagd" afleveren. Door de waardevermindering van de florin kunnen we nog de helft doen met ons salaris van hetgeen we er tien jaar geleden mee konden doen, en toen was het al niet veel. Als de woonlasten, de utiliteiten, de belastingen en het noodzakelijke transport zijn betaald (om maar niet te spreken van kleding, schoeisel en woningonderhoud) blijft er voor een te groot aantal mensen meestal net genoeg over om op oneven dagen droge witte rijst te kunnen eten, en op even dagen droog brood. Volgens onze vroede bestuurders lijden we dus nog geen honger. Ja, lacht u maar. We houden ons er dapper onder en doen voor de buitenwacht alsof er niets aan de hand is. De schande van armoede, weet u wel? Voor deze resultaten bedanken wij onze bestuurders voor het wijze rentmeesterschap in de afgelopen tien jaar, en we gaan volgende maand vol goede moed naar de stemlokalen om hen opnieuw in staat te stellen ons hun wijsheid en belangeloosheid deelachtig te doen maken. Want, echt waar, we zijn apetrots op wat we hebben bereikt en het wordt nog beter.

09 augustus, 2009

circus Aruba

Afgelopen vrijdag werden de kieslijsten van de locale politieke partijen en hun kandidaten ingeleverd voor de statenverkiezingen van 25 september a.s.
Het indienen van de kieslijsten (8 partijen met in totaal 174 kandidaten) duurde vrijwel een gehele werkdag en werd gevierd als een nationale circusdag, in aanwezigheid van vrijwel alle publieksmedia (allen die enigszins kunnen schrijven en praten waren erbij) en en een groot deel van het politiekorps (lekker veel overwerk).
Ik schat dat er ongeveer 5000 mensen op de been waren, voorzien van vlaggen, petjes, T-shirts, transportmiddelen enz., en dat ongeveer 10000 overige eilandbewoners hierdoor gehinderd werden in hun dagelijkse bezigheden. Die 10000 laat ik verder buiten beschouwing bij het opstellen van een voorzichtige schatting van de kosten.
Stel dat van die 5000 deelnemers de helft uit niet-actieven en politici bestaat. Dan zijn er 2500 personen die een dag niet hebben gewerkt Stel dat deze personen gemiddeld 25,- AWG/uur kosten. 2500 x 8 x 25 = AWG 500.000,- Reken voor vlaggen, petjes, T-shirts enz. AWG 25,- per persoon, dat is 5000 x 25 = AWG 125.000,- Al die personen moesten ook worden vervoerd a raison van stel AWG 5,- p.p., derhalve AWG 25.000,-. De huur van het gebouw en andere huurkosten(geluid, bewaking) stel ik op AWG 5.000,- voor de dag, voedsel en drank laat ik buiten beschouwing. Het overwerk (dubbel tarief) voor de politie stel ik op 100 man/vrouw a raison van AWG 50,-. 100 x 4 uur x 50 = AWG 20.000,-. En voor de werkzaamheden van het zandbedrijf van DOW dat zorgdraagt voor wegafzettingen plaatsen en ophalen stel ik 10 man x 4 uur (dubbel tarief) a raison van AWG 50,- = AWG 2.000,-. Alle overige kosten buiten beschouwing gelaten kom ik dan op 500.000,- + 125.000,- + 25.000,- +5.000,- + 20.000,- + 2.000,- = AWG 677.000,-. In mijn optiek een heleboel geld, waar een hoop nuttiger zaken mee zouden kunnen worden bekostigd in een armlastig land.
De vraag rijst derhalve of het indienen van de kieslijsten wel zoveel moest kosten.

verantwoordelijkheid van patenthouders

Zaad-, farmaceutische- en chemiebedrijven hebben een steeds groter wordende invloed op de producten welke de primaire sector voortbrengt; ons voedsel, onze kleding en talloze andere dagelijkse behoeften. Een zodanig grote invloed dat er nauwelijks meer vrije keuze bestaat uit de voortbrengselen van de land- en tuinbouw, de veehouderij en de visserij. Denk maar aan Bt-katoen, RoundUp-ready mais en sojabonen, ggm-aardappelen, karbonkel-aardbeien enz.; alsook de intensieve veehouderij (mesterijen) en visteelt welke zonder gebruik van anti-biotica en synthetische oestrogenen niet mogelijk zou zijn. En vergeet niet dat bijna alle productie van de primaire sector wordt opgepompt door het strooien van kunstmeststoffen en het veelvuldig gebruik van pesticiden welke de chemische industrie ons levert. Het is ook van belang te bedenken dat van al die producten tijdens en na het produceren ervan verstrooiing van resten en afvallen, zomede oestrogenen, pollen en sperma plaatsvindt welke weer in de natuurlijke kringloop worden opgenomen.
Het is voor een eenvoudige consument daardoor bijna onmogelijk geworden te kiezen uit basisproducten welke niet zijn "getruct" en zich te verweren tegen de vervuiling van de woonomgeving , en dat maakt mij behoorlijk ongerust.

Vrijwel alle grote genenknutselaars en chemicalienbrouwers, waarvan Monsanto wel de meest bekende is, alsook de farmaceuten, hebben patentrechten op hun voortbrengselen gevestigd die zover gaan dat zelfs de ongewenste verspreiding ervan door pollen, oestrogenen en sperma (in water) hun rechten waarborgt.
En daarin zit het enige verweer dat ik als eenvoudige consument kan voeren. Waar rechten zijn zijn namelijk ook plichten. Hun rechten als producent/patenthouder worden beknot waar mijn rechten als consument worden benadeeld. Zij hebben de plicht ervoor zorg te dragen dat hun producten mij niet ongewenst bereiken. Niet in mijn voedsel en niet in mijn leefomgeving. En omdat zij dat niet dat niet kunnen waarborgen - zij hebben geen controle op verstrooiing van hun narigheid - zijn ze de bewuste overtreders van mijn rechten als consument.

Waarvan acte.