machonan crioyo, hondedrollen en poepvliegen

Onze buren rondom hebben allen honden. Veel honden.Veel honden poepen veel, pissen overal op en tegenaan en blaffen 24 uur per dag in koor tegen alles wat beweegt; overdag tegen de postbode en de meteropnemer, en 's-nachts tegen vleermuizen of uiltjes. Allemaal des honds dus, want het is de aard van de beestjes.
Al die honden hebben trotse eigenaren. Bij elk Arubaans huishouden hoort tenminste een hond, en als je meer honden houdt dan ben je een betere Arubaan. De meeste, niet fanatieke 'yiunan di tera', verzorgen hun beesten goed, en ze ruimen de rommel op. Er zijn echter ook een paar 'machonan crioyo' die dat maar onzin vinden. Honden zijn er om te waken. Ze liggen dus aan de ketting in de volle zon, zitten onder de schurft en andere huidziekten, en ze zijn zo vals als de pest. Als die honden geluk hebben krijgen ze dagelijks vers water, en worden ze gevoerd met de huishoudelijke overschotten. Sommigen hebben zelfs dat geluk niet. De hondedrollen worden nimmer opgeruimd en liggen enkele decimeters hoog in een halve cirkel aan de periferie van de kettinglengte. Met als resultaat hinderlijke stank en vliegenoverlast voor de omwonenden. Maar dat maakt de machonan crioyo niet uit. Het is hun terrein en zij zijn er de baas. Als jij overlast ervaart is dat jouw zaak. Als je er niet tegen kan hoepel je maar op. Het is voor de honden zelf een belediging te spreken van een hondse manier van doen; maar menselijk kun je het toch ook niet noemen?

de vinger (a.k.a. the birdie)

De voorzitter van onze nationale 'Muppetshow', de Arubaanse Staten dus, is na een dik half jaar vechten tegen de bierkaai tot de conclusie gekomen dat er geen eer te behalen valt aan het leiden van een parlement dat merendeels bestaat uit rancho-makaken, leugenachtige soepkippen, brazil-bavianen, zomede werkschuwe elementen die bij geen enkele werkgever meer welkom zijn en die zeker niet bij fatsoenlijke mensen thuis worden uitgenodigd. Het aantal politici dat de naam verdient in de huidige 'Staten' is op de vingers van een hand te tellen. Echter het zijn al deze 21 lieden die door ons Arubanen zijn verkozen; dus als we oordelen is het oordelen over onze eigen stommiteit.
De (inmiddels ex-) voorzitter meende dat hij door geven van het goede voorbeeld, tesamen -,  en met medewerking van de vier overige politici die wel beschikken over  voldoende inwendige beschaving en geestelijke bagage, er wel in zou slagen de Staten naar behoren te laten functioneren, i.e. het controleren van het landsbestuur en het nemen van besluiten over de verdere verbetering van het Land en de Spelregels.
Echter, na de zoveelste laagbijdegrondse aanval van zowel  'sociaal-democratische' als 'christen-democratische' signatuur, houdt hij het voor gezien.. Hij heeft ze allemaal 'de vinger' gegeven. Omdat ie niet op dezelfde wijze wil eindigen als bv Shon A, of Guillermo Trinidad. En gelijk heeft ie. 'Paarlen voor de zwijnen gooien' is het.
Vandaag heeft hij formeel te kennen gegeven zo niet verder te willen met zijn geweten. Ik feliciteer hem met dit besluit. Hij neemt hiermee duidelijk afstand. Hopelijk wordt binnenkort opnieuw een bekwame, integere en adequate voorzitter gekozen. Maar dan eentje die het voornoemde tuig terecht kan wijzen met iets minder scrupules. Eentje die het geestelijke 'jiu-jitsu' voldoende beheerst om tot het uiterste te gaan en erg pijnlijke corrigerende tikken uit te delen. In het belang van het Land. Amen!.

je maintiendrai

"Je maintiendrai" (ik zal handhaven) is het devies van vrijwel alle politiekorpsen in het koninkrijk. In Aruba komt er nog een mooie spreuk in het latijn bij: "vigilat ut quiescant", wat zoveel betekent als "ik waak, opdat men rust heeft". Mooie deviezen, maar worden ze ook waargemaakt? Wat 'handhaven' , en 'opdat men rust heeft' betreft, heb ik menigmaal de indruk dat de politie vooral poogt dat op zichzelf van toepassing te doen zijn, en dat de burgerij slechts een lastig element is dat hen hierbij in de weg zit. Als ik spreek met middenstanders die hun brood moeten verdienen met het handelen in goederen, wordt de indruk versterkt dat de politie louter met zichzelf en het eigen welbevinden in de weer is. Ze zijn er niet als je handel wordt geroofd en/of vernielingen worden aangericht; en als ze nadien door de assuradeuren worden gedwongen aangifte te doen, dan is het nog een hele toer om politiepersoneel te vinden dat de schrijfkunst voldoende machtig is om een leesbaar aangifte-formulier (let wel: leesbaar; niet foutloos) op te stellen. Kortom, ik/wij de burgers, ben/zijn niet echt ingenomen met de inzet en kwaliteit van het politie-personeel. Het is gewoon geen vijf-sterren politiekorps wat we hebben. Wat te doen? De oudere, uitgebluste, en wormstekige agenten kun je nog wel wegstoppen in dagurenbaantjes waarin ze geen kwaad kunnen doen. Er moet echter ook instroom zijn van nieuwe 'wetshandhavers'. En daar schuilt een majeur probleem. Het probleem van het vinden van de benodigde kwaliteit. MAVO-scholieren die hun opleiding afmaken gaan meestentijds naar vervolgopleidingen in het MBO. HAVO- en VWO-scholieren gaan na de opleiding naar de buitenlanden voor verdere scholing en komen dikwijls niet meer terug voor hun pensioenleeftijd. Waar de opleidingsklasjes van het KPA dus uit moeten putten voor hun arbiturienten zijn de uitvallers uit het MAVO en de zwakkere EPB-scholieren die niet doorkunnen naar het MBO. Mensen dus die na het 'met vrucht' volgen van het opleidingsklasje van het KPA hun algehele autoriteit moeten ontlenen aan het dragen van een uniform. En die zich moeten zien te handhaven in een maatschappij welke steeds meer wordt afgerekend op parate kennis en kunde. Een maatschappij van mondige mensen. Deze ontwikkelingen zijn al een aantal jaren gaande en we zien de resultaten steeds meer in de practijk verschijnen. Er is dan misschien wel 'blauw' op straat, maar je kunt er niet meer waarde aan hechten dan aan een man of vrouw in een sinterklaas-pak. Zorgelijke ontwikkelingen dus.