je maintiendrai

"Je maintiendrai" (ik zal handhaven) is het devies van vrijwel alle politiekorpsen in het koninkrijk. In Aruba komt er nog een mooie spreuk in het latijn bij: "vigilat ut quiescant", wat zoveel betekent als "ik waak, opdat men rust heeft". Mooie deviezen, maar worden ze ook waargemaakt? Wat 'handhaven' , en 'opdat men rust heeft' betreft, heb ik menigmaal de indruk dat de politie vooral poogt dat op zichzelf van toepassing te doen zijn, en dat de burgerij slechts een lastig element is dat hen hierbij in de weg zit. Als ik spreek met middenstanders die hun brood moeten verdienen met het handelen in goederen, wordt de indruk versterkt dat de politie louter met zichzelf en het eigen welbevinden in de weer is. Ze zijn er niet als je handel wordt geroofd en/of vernielingen worden aangericht; en als ze nadien door de assuradeuren worden gedwongen aangifte te doen, dan is het nog een hele toer om politiepersoneel te vinden dat de schrijfkunst voldoende machtig is om een leesbaar aangifte-formulier (let wel: leesbaar; niet foutloos) op te stellen. Kortom, ik/wij de burgers, ben/zijn niet echt ingenomen met de inzet en kwaliteit van het politie-personeel. Het is gewoon geen vijf-sterren politiekorps wat we hebben. Wat te doen? De oudere, uitgebluste, en wormstekige agenten kun je nog wel wegstoppen in dagurenbaantjes waarin ze geen kwaad kunnen doen. Er moet echter ook instroom zijn van nieuwe 'wetshandhavers'. En daar schuilt een majeur probleem. Het probleem van het vinden van de benodigde kwaliteit. MAVO-scholieren die hun opleiding afmaken gaan meestentijds naar vervolgopleidingen in het MBO. HAVO- en VWO-scholieren gaan na de opleiding naar de buitenlanden voor verdere scholing en komen dikwijls niet meer terug voor hun pensioenleeftijd. Waar de opleidingsklasjes van het KPA dus uit moeten putten voor hun arbiturienten zijn de uitvallers uit het MAVO en de zwakkere EPB-scholieren die niet doorkunnen naar het MBO. Mensen dus die na het 'met vrucht' volgen van het opleidingsklasje van het KPA hun algehele autoriteit moeten ontlenen aan het dragen van een uniform. En die zich moeten zien te handhaven in een maatschappij welke steeds meer wordt afgerekend op parate kennis en kunde. Een maatschappij van mondige mensen. Deze ontwikkelingen zijn al een aantal jaren gaande en we zien de resultaten steeds meer in de practijk verschijnen. Er is dan misschien wel 'blauw' op straat, maar je kunt er niet meer waarde aan hechten dan aan een man of vrouw in een sinterklaas-pak. Zorgelijke ontwikkelingen dus.